Mijn ouders hadden een Bang&Olufsen stereoset. Zo eentje met hout erin verwerkt. Daarbij zat een vrij lelijke koptelefoon. Ik plug in, zet die koptelefoon op en doe de naald op de plaat...Wanna be startin' somethin begint...ik ben verkocht. Ik heb die plaat vol krassen gedraaid. De plaat met Michael in zijn witte pak op de cover. De plaat die je kon open klappen zodat je Michael ziet liggen met een klein tijgertje. De plaat waar alle songteksten op de binnenhoes stonden zodat je mee kon zingen. De plaat die een enorme invloed op de muziekindustrie heeft gehad. Qua muziek, maar ook qua muziekvideo's.
Het is zondagavond. Mijn zussen en ik keken vaak naar Countdown, gepresenteerd door Adam Curry. We MOESTEN die avond gaan kijken. Het werd al enige tijd aangekondigd. De nieuwe clip van Michael Jackson zou namelijk voor het eerst op de Nederlandse televisie getoond worden. Ik zie Adam Curry omdraaien en vervolgens weer in de camera kijken. Hij heeft een weerwolf gebit in gedaan. De clip Thriller begint. Ik zit er ademloos naar te kijken. Het is veel te eng voor een jochie als ik, maar ik moet blijven kijken. Ik besefte toen niet hoe briljant die clip in elkaar zat en wat een invloed die clip heeft gehad op alle video's die erna kwamen. Tot vandaag zie je die invloeden nog steeds terug in video's van de grootste artiesten. Ik heb als jochie overigens een paar nachten niet geslapen van die clip, maar dit terzijde...
Ik kocht de LP Bad later ook nog en dat was voor mij wel het laatste hoogtepuntje van Michael. Dangerous was niet meer voor mij weggelegd. Op latere leeftijd heb ik Off the wall ook nog aangeschaft. In mijn ogen zijn allerbeste album. Er staat een recording op van een piepjonge Michael, Janet en Randy die met wat flessen en drums het nummer Don't stop till you get enough LIVE spelen. Kippenvel. Zo goed!
Gisterenavond kreeg ik het bericht dat Michael Jackson overleden zou zijn. Vanochtend hoorde ik dat het inderdaad afgelopen is. Ik sloot mij af voor de afgelopen 20 jaar waarin Michael beschuldigd werd van de meest vreemde dingen. Ik wilde het niet horen. Michael Jackson was voor mij de Michael Jackson uit de jaren 80. De Michael Jackson van de moonwalk. De Michael Jackson die voorover boog in Smooth Criminal. De Michael Jackson van Thriller. Het is voorbij. Dit was het dan. Zoals hij zijn aangekondigde tour noemde. This is it...

In Memory of MJ from Jorge Martinez on Vimeo.
No comments:
Post a Comment