Van de week hoorde ik op de radio het nieuws dat een blank stel in Wassenaar een donker kindje kreeg. Yep, mevrouw was niet helemaal trouw geweest en manlief kwam daar bij de bevalling achter. Sneu. Voor mij was het echter geen nieuws, want exact hetzelfde had ik al eens van mijn moeder gehoord toen zij nog op de kraamafdeling werkte. Ook daar beviel een blank stel van een donker kindje. De 'vader' keek ernaar en liep zonder een woord te zeggen de kamer uit. Hij is daarna nooit meer gezien.
Mijn moeder had er nogal een handje van om tijdens het avondeten met dit soort verhalen op de proppen te komen. Ik weet nog goed dat ik na het eten aan een appeltje zat. En daar ging mijn moeder:
'Ah ja, over appels gesproken'
'Wat nou weer'
'We hadden vandaag op de afdeling een man ter behandeling'
'En?'
'Die had een appel in zijn anus en kreeg hem er niet meer uit'
(ik leg mijn appel weg)
'De behandelend arts heeft die appel eruit moeten halen'
'Fijn klusje'
'Die man liep met het schaamrood de afdeling af'
'Goh'
'De arts riep hem nog na: in het vervolg, snoep verstandig EET een appel'
De zorg is leuk! Tip voor minister Klink. Om mensen te stimuleren om in de zorg te gaan, vertel dit soort verhalen!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment