'Hij/zij is geen moordenaar'

Afgelopen zondag keek ik naar de uitzending van Peter R. de Vries. Hij behandelde de 'Purmerendse kindermoord'. Een gruwelijke dubbele moord op een kind van 2 jaar en een baby van een half jaar. Hoofdverdachte was de moeder Kim. Ze is inmiddels vrijgesproken, maar het OM gaat in hoger beroep. Een bizar verhaal, waarbij mijn eindconclusie op basis van de gepresenteerde feiten luidt dat Kim wel degelijk de dader moet zijn. Afijn, waar het mij even om gaat is de omgeving van de verdachte. Vrienden, familie en kennissen van Kim weten namelijk ZEKER dat Kim het niet heeft gedaan. Reden? 'Zij is gewoon geen moordenaar'. Dat hoor je vaker. Vanochtend nog!

Ik las in de krant dat de broer van de hoofdverdachte in de zaak 'Urk' exact hetzelfde zei. De 15-jarige hoofdverdachte wordt er van verdacht dat hij een 14-jarige plaatsgenoot omgebracht heeft met een honkbalknuppel. 'Onzin!', zegt zijn broer. 'Hij is gewoon geen moordenaar'.

Een begrijpelijke uitspraak. Ik zou ook niemand in mijn directe omgeving kunnen bestempelen als een moordenaar, ook niet als hij/zij verdachte zou zijn. Zo ken je die persoon gewoonweg niet. Maar dat is nu juist het enge in dit soort gevallen. Mensen kunnen hele rare dingen doen. Rare dingen die je nooit van hem/haar zou verwachten. En die 'enge dingen' kunnen weleens heel ver gaan. Zelfs zover dat dit dood tot gevolg heeft. Daarom is het van belang om altijd naar de feiten te kijken. Gewoon de pure feiten op tafel leggen en op basis daarvan een oordeel vellen. Hoe moeilijk dit ook is als het een goede vriend(in) betreft.