The Sopranos

OK, de kogel is door de kerk. Na een paar maanden rond te hebben gelopen in de wereld van het witte huis met The West Wing, heb ik lang getwijfeld welke wereld zou volgen. Duik ik de reclamewereld tijdens de jaren '60 in met Madmen? Ga ik undercover in Baltimore met het realistische The Wire? Stap ik in het lichaam van een seriemoordenaar met Dexter? Of leef ik een aantal maanden als voortvluchtige met Prison Break. Nee, ik dompel mij onder in de wereld van Maffiabaas Tony Soprano. Ik ben ongetwijfeld de laatste die deze diamant van een serie nog niet heeft gezien. Hoewel ik lees dat Nederland slechts een trouwe 'fanbase' heeft van 200.000 kijkers. De komende maanden is het dus protectiegeld, Italian American geneuzel, afrekeningen en bedrog dat de klok slaat. Zes seizoenen heb ik voor de boeg. 86 afleveringen. 4.300 minuten. Ruim 71 uur. Ik ben bij aflevering vijf. En bij de Maffia geldt 'There's no way back'. Of zoals Pacino het zo mooi zegt in Scarface:

'Just when I thought I was out. They pulled me back in.'

Ik zal de komende tijd dus waarschijnlijk weer met mooie scenes en geinige weetjes komen die ik in de serie te zien krijg. Laten we beginnen met de intro van The Sopranos met het prachtige 'Woke up this morning' van Alabama 3.