Avatar

Soms zie ik een film waar ik dusdanig van onder de indruk ben dat ik de drang heb de film gelijk nog een keer te zien. Ik heb dat niet zo vaak en al helemaal niet met spektakel films. Gisteren had ik het wel. Gisteren zag ik de 3D versie van Avatar.

James Cameron zet een nieuwe standaard neer voor Hollywood. Het tijdperk van de special effects is voorbij. Avatar heeft niks meer met special effects te maken. Ik noem dit 'are you out of your fucking mind' effects. 3D is natuurlijk niet nieuw, maar met Avatar wordt 3D voor het eerst ten volle benut. Het moment dat je met de hoofdpersoon voor het eerst planeet Pandora betreedt is gewoonweg overdonderend. Immense settings ingevuld met de meest belachelijke en daardoor prachtige details. Schitterend. Het 3D brilletje zit in het begin nog wat onwennig, maar bij de derde adembenemende setting ben je compleet vergeten dat je hem op hebt.

Het verhaal is dun, flinterdun maar het boeit niet. Goed tegen slecht met een liefdesverhaal dat goed afloopt. Voila, uw script ligt klaar. Maar hoe het verhaal verteld wordt. Blogger Nalden zou zeggen: 'Master!'. En dat is het. 2012 van Roland Emmerich wordt ineens gedegradeerd tot een amateuristisch en slecht uitgevoerd schouwspel. James Cameron heerst over Hollywood. James Cameron = Hollywood.