Napoli by car

'Doe het niet!'. Zo luidde het advies van ons reisboekje en ook de receptioniste kon zich hierin vinden. Niet met de auto naar Napoli! Hetzelfde advies kregen we een aantal jaar geleden ook toen we hetzelfde plan hadden met Rome. Niet doen! Ik vind het wel grappig. Met de auto rijden in een grote Italiaanse stad. Hoe zuidelijker je komt, hoe chaotischer het wordt. Gordeltjes om en vroem! Op naar Napoli...

Dit valt reuze mee. We zitten inmiddels op de rondweg en onze TOMTOM geeft aan dat we de eerstvolgende afslag moeten hebben. Knipperlichtje aan, bochtje naar rechts, soepeltjes hoor! En dan TUUT komt het. Er doemt een brede TUUT klinkerweg op. Alle belijning op TUUT de weg verdwijnt. Napoli zegt vanaf hier: zoek het maar uit! Als ware mieren komen de TUUT scooters links en rechts de weg oprijden. Vanuit het niks. Kaart lezen is hier TUUT gewoonweg onmogelijk. Remmen, gas en direct TUUT weer remmen. Chaos, complete chaos. Alles en iedereen TUUT doet maar wat. Een rood stoplicht. Rust. De opstelling van al het verkeer is lachwekkend. Alle auto's staan schots en scheef. Alsof iemand een pauze knop heeft ingedrukt. De mieren rijden tussen al het stilstaande verkeer door wat eigenlijk niet kan. Mijn voorruit wordt ongevraagd schoon gemaakt wat mij een euro kost. Het licht gaat op groen. TUUT! En we rijden weer. Ik rij op een kruising en TUUT ik word links ingehaald door een Alfa TUUT die vervolgens voor mij langs snijd en alsnog de TUUT afslag naar rechts pakt. Ik zou zeggen, wacht ff twee seconden achter mij dan kan je zonder TUUT risico de afslag pakken. Maar nee! De Napolitaan is eigenwijs en moet mij per se TUUT nog even inhalen.

Heerlijk! Ik houd er wel van. Ik las ooit dat een weg zonder lijnen een stuk veiliger rijden is. Ik geloof dat ook. Je let veel beter op. Doe het dus wel! Met de auto naar Napoli. Lekker tussen die Italianen rond crossen. Lekker doen wat je in Nederland stiekem ook eigenlijk wilt doen. Schitterend. Oh ja en die claxons. Die hoor je na een paar minuten al niet meer...