Save the cheerleader...

Inhaalslag aan het maken met Heroes. Seizoen 4 is net gestart in the US, ik ben zelf op de helft van seizoen 3. Het is een te gekke serie, maar niet mijn favoriet. Seizoen 1 was groots. Toen ik in eerste instantie de synopsis las, kreeg ik er een Marvel gevoel bij. Een serie waarin mensen hun superkrachten ontdekken waarmee ze de wereld gaan redden. Beetje X-men achtig. Tim Kring wist er echter iets totaal anders van te maken. De setting was erg realistisch. De actie minimaal. Heroes boeide me!

Seizoen 2 ging op dezelfde voet door. Minimale actie, de spanning en de verhaallijn stonden voorop. Seizoen 2 was in mijn ogen zelfs beter dan het eerste seizoen. Helaas kreeg Tim Kring van de studiobazen te horen dat het publiek meer actie wilde. Meer X-men, meer geweld, meer heldengedrag. De betaler bepaalt. Seizoen 3 is dan ook een groot heldenspektakel. Good vs Bad. Nieuwe characters die iedere minuut van de serie hun superkrachten vertonen. Jammer. Daarnaast kiest ook Tim Kring voor een ingewikkeld time travel scenario. Waar J.J. Abrams ermee weg komt met Lost, dient time travel in Heroes als oplossend. Niet als opbouwend. Lost wordt er echt beter van. Heroes helaas niet.

Toch heb ik met Heroes wat ik ook met 24 heb. Ik moet het gewoon zien. Gewoon, om het maar gezien te hebben. Daarnaast ben ik reuze benieuwd of de wereld nou voorgoed gered gaat worden. Save the cheerleader, save the world. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn...